برای دخترم

خوابیده ای، به گمانم خواب بهشت را میبینی، کنارت روی زمین دراز میکشم، سیر نگاهت میکنم،  آنقدر آرام خوابیده ای که دلم می خواهد خودم را در آغوشت جای دهم، دلتنگم، با انگشتان کوچکت اشکهای روی گونه ام را پاک میکنم و با دستانت موهایم را نوازش میکنم، راستی می شود این یک شب را تو برایم مادری کنی؟!... ...

خدایا راهی نشانم بده تا بتوانم این بوی بهشتی را جایی نگهش دارم تا از دستم نرود، این خنده های معصومانه ی بی دندان را توی صندوقچه ای جایی حبس کنم تا از دستم لیز نخورد، خوابهای آرام و فرشته گونت را هم...خدایا راهی نیست؟...  

آن روزها من یک مادر خودخواه بودم! دلم میخواست مال من باشی، فقط مال خودم! دلم میخواست هیچ کس بغلت نگیرد، هیچ کس قربان صدقه ات نرود...امروز اما فهمیده ام تو مال من نیستی، من حق ندارم خودم را مالک تو بدانم، تو تنها امانتی هستی در دستان من، اصلا مگر می شود انسانی مالک فرشته ای باشد؟ فرشته مال خداست...   ...

دارم یاد می گیرم از هیچ کس هیچ توقعی نداشته باشم...خدایا شکر

تو بزرگ می شوی و من می مانم و حسرت روزهای رفته... ...

با محمدمصطفی مسابقه گذاشته ایم که جنانه زودتر بابا گفتن را یاد میگیرد یا مامان گفتن را؟ من هر وقت فرصت میکنم مامان گفتن را با حنانه تمرین میکنم و محمدمصطفی بابا گفتن را! امروز دارم فکر میکنم زبان کودکم با چه کلمه ای به سخن گفتن باز شود زیباتر است؟

انسان هر روز باید در مسیر تکامل قدمی به جلو بردارد، مهم نیست الان کجا هستی و در گذشته چه کرده ای.مهم این است که امروز بهتر از دیروز باشی. گاهی با خودم فکر میکنم کاش در دوران بارداری ام تلاش های بیشتری میکردم، مراقبت های بیشتری میکردم از چشم و گوش و زبانم، یاسین ها و مریم ها و انبیاهای بیشتری میخواندم برای دخترم، بیشتر و بیشتر...کاش هیچ غیبتی نمیکردم، هیچ دروغی نمیگفتم...کاش هیچ فکری از جنس دنیا مرا به خود مشغول نمیکرد...کاش هر نفسم را با یاد خدا عطرآگین میکردم. و ای کاش های فراوان دیگر. خیلی تلاش کردم برای اینکه سدی نشوم در مقابل خوب بودن و خوب شدن دخترم، کاری نکنم که سرعت حرکت فرزندم را در مسیر الهی کم کنم. ولی همیشه جا برای بهتر بودن و بهت...

" alt="جانم فدای امام نقی(ع)" /> ...

تربیت کودکانمان کار خیلی پیچیده ای نیست. یک فرمول ساده دارد که بهش کاملا اعتقاد دارم. خودمان را تربیت و اصلاح کنیم، کودکمان با فطرت خدایی اش درست تربیت می شود...به همین سادگی

وقتی زنی مادر می شود عاقل تر می شود و البته عاشق تر...این تجربه ی سه ماه مادری من است...